ulica Pułtuska

WIDOKI Z LAT 1945-1975

Widok początkowego odcinka ulicy Pułtuskiej (dawnej pierzei południowej Rynku) od strony zachodniej. W głębi budowa ostatnich bloków osiedla wojskowego. 
Bliżej - resztki zabudowy dawnej dzielnicy żydowskiej oraz prowizoryczne kioski. Rok 1960. Fotografia ze zbiorów Edwarda Lewandowskiego.

Ulica Pułtuska w połowie lat 60-tych. W czasie wojny Niemcy gruntownie ją przebudowali. Zburzyli dotychczasową zabudowę, obniżyli teren o około 2 metry, wytyczyli szeroką arterię oraz wznieśli jeden duży budynek - tzw. halę pułtuską. Ze względu na niedokończenie projektu budowy nowego centrum niemieckiego Zichenau, hala pułtuska nie wpasowała się w dotychczasowy układ urbanistyczny przerywając ciąg ulic Przasnyska-Piłsudskiego-Płońska. Wraz z rozwojem motoryzacji spowodowało to chaos komunikacyjny w tej części miasta. Dopiero otwarcie tzw. pętli miejskiej w 2015 roku przywróciło płynny ruch pomiędzy ulicą Wojska Polskiego a ulicą Płońską.
Fotografia ze zbiorów Edwarda Lewandowskiego.

​

Powojenna ulica Pułtuska - od skrzyżowania z ul. Wojska Polskiego w kierunku wylotowym z miasta - częściowo bez zabudowy po jednej ze stron (zburzonej przez Niemców), za to z nową, szeroką arterią obok, urywającą się w polu. Fotografia pochodzi ze zbiorów Muzeum Szlachty Mazowieckiej.